Weet u wat een griffier is? Wat een griffier doet? Wie er in het college van B&W zitten? Hoeveel raadsleden er eigenlijk zijn in Hof van Twente? Bent u wel eens in de raadzaal geweest? Als ik die vragen stel aan zomaar wat mensen, krijg ik meestal een vragende blik en een ‘geen idee eigenlijk’.

Inmiddels is bij ons het raadsinwerkprogramma begonnen. We krijgen masterclasses op thema’s, rondleiding door het gemeentehuis, we hebben zojuist een tweedaagse met de gehele gemeenteraad gehad en de mailbox stroomt vol met uitnodigingen voor allerlei interessante lezingen en bijeenkomsten. Afkortingen en termen vliegen rond: van de P&C-cyclus tot de WABO, van de VRT tot het A&O Fonds Gemeenten, van de LTA tot de auditcommissie, van seniorenconvent tot … Zomaar een greep uit wat termen. Als ik dan terugdenk aan mijn eerste vragen (zoals: hoeveel raadsleden heeft Hof van Twente?) en dat daar het antwoord al ‘geen idee’ op is, dan is het niet zo gek dat als we met zulke termen strooien, geen mens het nog kan volgen en dus afhaakt. Althans, dat is mijn redenering. Ik probeer er daarom extra op te letten dat als ik zelf nieuwe dingen leer in de politiek (termen, afkortingen, processen) en die eigen heb gemaakt, ik niet mag verwachten dat iedereen die weet en per ongeluk dus zelf ook in afkortingen en procestermen ga praten. Elke keer probeer ik mezelf de vraag te stellen: hoe was dat voor mij als kiezer?

Afgelopen weekend had ik weer zo’n besefmoment dat ik als kiezer toch echt een ander beeld had bij een bepaalde gang van zaken in vergelijking met hoe het werkelijk zit. Heeft u wel eens een raadsvergadering gevolgd? Ik wel. Bij voorkeur digitaal (ondertussen met een zak chips erbij en de afwas doen). Ik hoor en zie raadsleden dan in 1e en 2e termijnrondes vragen stellen aan de wethouders die vervolgens wel of niet duidelijke antwoorden geven en daarna wordt er wel of niet een besluit genomen. Zo gaat dat blijkbaar. Heb ik dan maar aangenomen. Maar zo is het niet. Weet ik nu. Dat is een keuze van de raad.

De gemeenteraad is het hoogste orgaan van de gemeente. Het debat zou niet tussen raadsleden en wethouders moeten zijn, maar tussen de raadsleden. Als er vragen aan de wethouders zijn, kan je die ook vooraf stellen. Als gehele raad hebben we nu uitgesproken dat we het debat tússen de raadsleden willen bevorderen. Daarom is nu de afspraak gemaakt om de wethouders buiten de kring van de raadsleden te zetten. Letterlijk. Ze zijn er wel, maar buiten de kring. Als er toch vragen blijken te zijn, kunnen ze die beantwoorden, maar het gaat om het debat tússen de raadsleden. De simpele vraag aan een ander raadslid ‘hoe ben je tot jouw standpunt gekomen?’ komt dan veel meer tot zijn recht. Ik ben heel benieuwd hoe dit gaat werken! Ik zou zeggen: kijk maar eens mee met de volgende raadsvergadering (live in de raadzaal zelf of via de website van de gemeente) en oordeel zelf. Kunt u meteen zien hoeveel gemeenteraadsleden Hof van Twente eigenlijk heeft…

Marianne Hutten
Fractievoorzitter In Beweging

Dat was ‘m dan. Onze eerste raadsvergadering. Een bijzondere, want het was een extra raadsvergadering. Aangevraagd door PvdA en D’66 (aan beide dank!). Helaas konden wij het als In Beweging nog niet zelf aanvragen omdat wij op dat moment nog niet officieel waren geïnstalleerd. De reden voor deze raadsvergadering was heel simpel: laten we met z’n allen de verkiezingsuitslag bespreken (in plaats van partij per partij met elkaar). Wat heeft de kiezer wat ons betreft duidelijk gemaakt met zijn/haar stemgedrag? Het was nu een beetje ‘mosterd na de maaltijd’ (maar eerder kon het dus niet). De partijen CDA, VVD en GemeenteBelangen hebben immers al aangegeven met elkaar de coalitie te willen vormen. Daarom was ons voorstel in de vergadering: zullen we nu alvast afspreken dat we bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen informeel met alle nieuwe raadsleden bij elkaar gaan zitten – meteen de zaterdag ná de verkiezingen? Een aantal andere gemeenten doen dit al. Niet iedereen was het daar over eens. Wel is er een soort intentie uitgesproken en zullen wij hier ruim voor de volgende verkiezingen op terugkomen om dit alsnog met elkaar af te spreken. Wij denken dat het goed is om te doen voor kiezer én de nieuwe raadsleden.

Naast het gesprek over het aantal zetels per partij en wat dat duidelijk maakt, is meermalen het lage opkomstpercentage van 56,6% (het laagste percentage sinds de gemeente Hof van Twente bestaat!) genoemd. Wat zegt dat? Wat kunnen we hiermee? Interesseert de mensen de politiek niet? Zijn ze teleurgesteld? Hebben ze geen idee op wie/welke partij te stemmen? Welke reden dan ook, ik wil daarmee aan de slag! Ik hoop dat ‘frisse politiek’ daarbij kan helpen. Een term die – zoals ik inmiddels heb gemerkt – bij sommige mensen oproept dat de politiek nu ‘onfris’ zou zijn. Dat heb ik niet gezegd en nooit zo bedoeld. We wonen in een mooie Hof van Twente, een gemeente waar we trots op mogen zijn. Een gemeente die ik nóg mooier wil maken en waar ik nóg trotser op wil zijn! En daar heb ik de inbreng van zoveel mogelijk kiezers voor nodig. Zoals eerder aangegeven in mijn blog over het bezoek aan de kapster: er zijn zóveel mensen die interessante en relevante meningen en ideeën hebben, maar: dat niet realiseren of dat niet laten weten omdat ze denken dat hun mening niet gevraagd wordt of omdat voor hun de drempel hoog is om die mening te laten weten? Zo zonde! Want, zoals iemand tegen me zei: bescheiden mensen hebben ook een mening!

Elk raadslid heeft een mooi, dik boek gekregen over het raadslidmaatschap. Daarin komt een interessant stuk terug hoe je je zelf als raadslid ziet: als doorgeefluik van meningen van de kiezer of als vertegenwoordiger? Ik ben daarin veranderd. Vroeger dacht ik meer als vertegenwoordiger: ik heb niet voor niks voor Pietje of Jantje gekozen, laat hun nu namens mij het werk maar doen! Nu denk ik toch meer als doorgeefluik: het vraagt meer, maar het levert zoveel meer op als je samen aan de gemeente werkt waar je zelf woont! Als je je medeverantwoordelijk voelt, het idee hebt dat jouw inbreng als inwoner ertoe doet. Participatie (laten we het deelnemen of inwonersbetrokkenheid noemen) is niet voor niets een erg groot onderdeel van de Omgevingswet die er aan zit te komen. Ik kijk nu al uit naar de bespreking van ons participatiebeleid in de gemeenteraad. En ondertussen? Vooral doen en leren – van en met elkaar! 

Marianne Hutten
Fractievoorzitter In Beweging

Ik ga terug naar afgelopen vrijdag. Ik zit in de auto.

De telefoon gaat. Het is Harry Scholten van het CDA. Hij vertelt dat het CDA samen met de VVD en Gemeente Belangen het formatieproces zal starten. Het is netjes dat hij belt voor het de pers in gaat. De week na de verkiezingen was heel intensief met veel (telefoon)gesprekken, gedachtenspinsels, veel communicatie met leden, bestuur, fractie, etc. De boodschap van dit telefoontje van Harry Scholten is geen verrassing. Maar het is wel schakelen. Ik zit namelijk niet zomaar in de auto. Mijn man en ik zijn op weg naar Polen. Spullen brengen naar een noodopvanglocatie en vluchtelingen mee terug rijden. Met het bestuur wordt afgestemd hoe we op deze formatieplannen naar buiten toe zullen reageren. Ik wil de andere fractievoorzitters ook contacten.

Ik krijg nog een telefoontje. Of wij zondagavond een gezin van 5 Oekraïeners kunnen opvangen op ons erf. Hun huis is net gebombardeerd in Kiev. Vrienden van dit gezin zijn al in Markelo. Tuurlijk zijn ze welkom! Zo, dat is weer even schakelen!

We brengen de spullen naar een noodopvang in Poznan, op zaterdag rijden we terug met 2 moeders met 2 kinderen naar een warme, huiselijke plek in Naarden. ’s Nachts komen we thuis. Zondag de hele dag bezig met de stacaravan klaarmaken voor het gezin van 5 dat ’s avonds laat zal aankomen. Eigenlijk proberen we een 2e huishouden klaar te zetten: van luiers tot koffiezetapparaat, van dekbedden tot een volle koelkast. Vannacht zijn ze aangekomen. Doodmoe van de lange reis. Terwijl ik mijn kinderen vanmorgen naar school breng, laten ze weten dat ze goed hebben geslapen. Dat ze de stilte zo fijn vinden, geen oorlogsgeluiden om zich heen. Slik.

En terwijl het gezin van 5 in onze stacaravan hopelijk een beetje kan bijkomen, is vandaag mijn laatste werkdag voor de gemeente. Daarna mag ik niet meer, want als raadslid mag ik niet voor de gemeente werken. Het is weer even schakelen!

Ik ga mijn werk niet binnen een dag optimaal kunnen afronden, maar ik doe mijn best. Ik zie en merk zoveel mensen die hun best doen. Van vrijwilligers rondom de situatie met Oekraïne. Tot collega’s op het werk. Tot de mensen in de politiek; binnen mijn eigen partij en ook bij de andere partijen. Het kost allemaal energie, het geeft ook allemaal energie. En hoe cliché het ook is, het is toch echt waar, ik ervaar het steeds en daarom wil ik het blíjven zeggen: alleen ga je sneller, samen kom je verder!

Marianne Hutten
Lijsttrekker In Beweging

Woensdag 16 maart. De verkiezingsdag is aangebroken. Ik vind het niet zozeer spannend, ik ben vooral nieuwsgierig. Wat gaat de kiezer doen? Wat blijkt aan het eind van de avond… We krijgen 1912 stemmen! Wát een aantal! We komen, uit het niks, met 3 zetels in de raad! Dat is historisch. Het is nog niet eerder gebeurd in Hof van Twente dat een nieuwe partij met 3 zetels binnenkomt. Wauw!

Donderdag 17 maart. De voorkeursstemmen worden vandaag bekend gemaakt. Dit vind ik heel spannend! Wat gaat de kiezer doen? Bij alle partijen zie ik verrassende uitslagen waardoor een aantal kandidaten niet in de raad komen, maar ook andersom: mensen die lager op de lijst staan, maar die door de voorkeursstemmen tóch in de raad mogen. Dan zijn wij aan de beurt. En wat zien we? De kiezer stemt zoals onze eigen leden ook hebben gestemd in onze ledenvergadering toen de kieslijst werd vastgesteld! Met op 1 ikzelf, 2 Frank Stevens en 3 Mathijs Gelen. Dat is dus een combinatie van partij-ongebonden (ik!), ervaring en SP-achtergrond (Frank!) en jongere en GroenLinks-achtergrond (Mathijs!). Wat een team dat de kiezer op deze manier ons de kans (lees: het vertrouwen) geeft dat wij in de praktijk mogen laten zien wat we tot nu toe alleen konden roepen. Ik ben hier héél blij mee! Drie zetels, dit team. We gaan aan de slag! 1912 kiezers die ervoor hebben gekozen om voor ons te kiezen. Dat vind ik écht nogal wat en neem ik heel serieus!

1912 kiezers die hun ene stem aan ons hebben gegeven. Als kiezer kan je maar één stem geven. Het is geen Eurovisie Songfestival waar je je punten kunt verdelen. Overigens niet eens zo’n gek idee wellicht dat dat (of een variant daarop) ingevoerd zou worden; wellicht dat dat helpt bij het opkomstpercentage voor de kiezer die niet 100% overtuigd is op wie/welke partij/persoon hij/zij de stem wil uitbrengen. En als je écht overtuigd bent, geef je de volle ‘douze points’ aan degene waar je anders jouw ene stem op had gegeven. “Our twelve points go to…”.

Voor nu kan ik alleen maar zeggen: bedankt aan al die 1912 kiezers! Wij gaan met In Beweging ons meer dan uiterste best doen komende vier jaar voor verbindende én frisse politiek!

Marianne Hutten
Lijsttrekker In Beweging