Nog één lid en dan bereiken we een mooie mijlpaal in aantal leden! Er wordt gebrainstormd of we die mijlpaal van aantal leden op de één of andere manier willen vieren. Het eindantwoord was: nee. We hebben met een aantal mensen een brainstorm gehouden over het communicatieplan van In Beweging. Ik vroeg of we een doel willen stellen hoeveel leden we willen hebben in welk jaar. Het eindantwoord was: nee. Vorige week hadden we een goedbezochte ledenvergadering. Daar heb ik dezelfde vraag gesteld en hetzelfde antwoord gekregen.

Dat zette me weer aan het denken. Ik ben supertrots op het aantal leden dat we hebben. Met elk lid erbij voel ik me gesteund dat mensen écht vinden dat onze visie en onze aanpak aanspreekt. Met elk lid erbij wil ik wel roepen: ‘Kijk! Kijk dan allemaal! Weer iemand die gelooft in deze aanpak!’. Ik had graag eens in de krant een groot artikel gezien over ledenaantallen van de politieke partijen in Hof van Twente. Hoe doen wij het in dat rijtje? Maar ik schrijf bewust ‘had’. Ik denk daar inmiddels wat anders over.

Onder andere bij die genoemde brainstorm over communicatie en bij de ledenvergadering werden interessante dingen gezegd. Zoals: “wat zegt het ledenaantal nou? Als je een lage contributie hebt, is het wel heel makkelijk om lid te worden”. Of: “je kan wel veel leden hebben, maar als ze zich niet actief inzetten, wat heb je er dan aan?” En ook: “je kan het toch niet vergelijken met andere partijen. Als iemand lid wordt van een landelijke partij, ben je meestal ook automatisch lid van de lokale afdeling. Daarmee telt het lid mee, maar zegt het niks over de betrokkenheid van dat lid bij de lokale afdeling”. Of deze reactie van een student: “Ik heb wel interesse in politiek, maar ik zal niet zo snel lid worden van een politieke partij, want dan zit ik eraan vast en ik wil me bij de volgende verkiezingen wel vrij voelen in mijn stemkeuze; dat mijn stem niet per sé naar de partij moet gaan waar ik lid van ben”.

Tuurlijk,  je hebt mensen nodig om alles in beweging te krijgen en in beweging te houden. Simpelweg alleen al vanwege de handjes: vele handen maken licht werk. En natuurlijk: hoe meer mensen, hoe groter de impact die je samen kunt maken. Daar gaat het om! Maar dat gebeurt niet alleen door leden. Dat kan ook (juist) zijn door belangstellenden, mensen die hun ervaring met ons op een verjaardag vertellen, volgers op social media, donateurs, stemmers, etc. Kort gezegd: je hebt ambassadeurs nodig, op allerlei verschillende manieren.

Vorige week hebben we een ledenvergadering gehad. Meer dan de helft van de leden was aanwezig. Mooi! Als ik zo om me heen kijk, zet ook bijna iedereen zich wel op de één of andere manier actief in voor In Beweging. Daar ben ik ontzettend trots op! Maar we gaan dus geen doelen stellen voor het aantal leden dat we in een bepaald jaartal bereikt willen hebben. Misschien wel leuk om voor u zelf eens over na te denken: wat zou u veel of weinig leden vinden? En wil je het ledenaantal van ons toch weten? Niks geheims aan, stuur vooral een berichtje!

Marianne Hutten
Fractievoorzitter In Beweging

Ik ken je niet. Ik weet wel dat je 19 jaar bent en dat je social work studeert aan de Saxion Hogeschool in Enschede. Je heet Thomas. Ik zag je op RTV Oost. Daar deden ze verslag van jullie opdracht van school over politiek en jongeren. Voor die opdracht zijn jullie jongeren gaan interviewen over de provinciale verkiezingen. Dat interviewen deed je goed, vol overtuiging; dank daarvoor!

Thomas, ik ben betrokken bij die opdracht aan jullie. Het leek me alleen beter dat niet ik als 40-jarige achter een bureau een opdracht voor jullie zou bedenken. Dat kunnen jongeren beter voor jongeren zelf doen. Toch? Een aantal jongeren uit de lokale politiek in Hof van Twente heeft daarom meegeholpen aan de opdrachtomschrijving. Nu ben ik zo benieuwd Thomas: wat vond je ervan? Op televisie vertelde je al dat “de politieke kennis onder studenten erg slecht is”. En dat je het juist belangrijk vindt dat jongeren ook naar de stembus gaan, want, zoals je zelf op televisie zegt: “jongeren zijn de toekomst!”.

Heb je de uitslagen gevolgd van de provinciale verkiezingen? Mooie opkomstcijfers! Tenminste, hogere opkomst dan vier jaar geleden. Landelijk was de opkomst toen 56,2%, dit jaar 58,2%. In Overijssel was de opkomst bij de vorige provinciale verkiezingen 59,3% en dit keer 64,4%. In mijn eigen gemeente Hof van Twente was het verschil helemaal groot: toen 62,9%, nu 71,2%! In elke provincie is BBB de grootste geworden. Bij ons in Hof van Twente heeft zelfs 43,2% op BBB gestemd! Wat een getallen!

Heb je misschien ook de uitslag van de provinciale verkiezingen gezien als alleen 18 tot 25-jarigen hadden gestemd? Het Ipsos heeft dat uitgezocht in opdracht van de NOS. Dat is dus precies de leeftijdsgroep die ook centraal stond in jullie opdracht. De top 5 op basis van álle leeftijden van mensen die hebben gestemd (vanaf jaar 18 natuurlijk) is: BBB (16 zetels), VVD (10), GroenLinks (8), PvdA (7) en D66 (6). De top 5 op basis van de stemmen van 18 tot 25-jarigen zou er heel anders uitzien, namelijk: VVD (10 zetels), GroenLinks (10), PvdA (7), D66 (7) en CDA (6). BBB komt pas op de 6^e plek met 5 zetels… wat een verschil! Wat vind je daarvan?

Vrijdag is er een bijeenkomst met jullie, de studenten van Saxion. Dan gaan we terugkoppeling krijgen wat jullie hebben opgepikt en vooral mee willen geven aan de politiek. Wie weet leidt dat nog tot een vervolgopdracht. Zou mooi zijn! Hopelijk ben jij er ook Thomas, dan kan ik mijn vragen ook live aan je stellen! Weet dan alvast dat ik je het volgende zal vragen: wat vind jij er eigenlijk van, van politiek?

Marianne Hutten
Fractievoorzitter In Beweging

Uitgelichte foto: Thomas (19), links op de foto (bron: RTV Oost)

Iemand zei me laatst: “je moet de details kennen om op globale lijnen te kunnen besturen”. Dat is een hele interessante! Het voelt voor mij als een tegenstelling: aan de ene kant moet je niet teveel op de details zitten (dan blíjf je bezig!), maar tegelijk moet je die details wel kennen om de goede discussie te kunnen voeren en besluiten weloverwogen te kunnen nemen. Ik ben het dus wel met hem eens. Het is weer zo’n hersenpuzzel in de politiek die me bezighoudt. Waar zit de balans?

Een voorbeeld: ik ben voorstander van pré-mantelzorgwonen (ook wel meergeneratiewonen genoemd). In een aantal gemeenten is hier beleid voor. Het is een aanvulling op het meer bekende mantelzorgwonen. Pré-mantelzorg biedt tijdelijke woonplek op het perceel van bijvoorbeeld familie, voor mensen waarvan te verwachten is dat ze op termijn zorg nodig gaan hebben. Hoe mooi als je dan kunt wonen op een plek bij mensen waar je je goed voelt? Volgens mij draagt de mogelijkheid van pré-mantelzorgwonen bij aan de doorstroming op de woonmarkt en heeft het een positieve impact op zaken als samenredzaamheid, eigen kracht en kan het eenzaamheid voorkomen. Als je hier als politiek beleid voor wilt maken, moet je het ook over details hebben, zoals ‘hoe lang is tijdelijk?’. Of zijn dat geen details?

Ik heb geprobeerd mij goed in het onderwerp te verdiepen: hoe doen andere gemeenten dit? Welke voorwaarden stellen zij? Wat zijn de huidige mogelijkheden in onze gemeente? etc. Dat gaat ook over details. Ik heb contact gezocht met de politieke partijen om eerste reacties te horen op het idee. Wat is vervolgens de balans tussen details en globale lijnen?

Ik heb een motie voorbereid, waarbij ik heb geprobeerd om het kort te houden, zodat we door de motie hopelijk het achterliggende principe (‘de globale lijn’) van pré-generatiewonen kunnen bespreken. De details, die laten we dan aan het college. Tenminste, als de raad het idee steunt. Daar ga ik mijn best voor doen! Ik hoop, tegen de tijd dat de motie wordt besproken, op een goede discussie. Ik ben benieuwd hoe gedetailleerd de reacties zullen zijn…

Marianne Hutten
Fractievoorzitter In Beweging

In mijn laatste blog pleitte ik voor meer informele settings en dat dat heus niet meteen allemaal achterkamertjespolitiek is. Nou, ik ben op mijn wenken bediend! Vorige week vrijdag en zaterdag was een tweedaagse met de hele gemeenteraad, wethouders, burgemeester en ambtenaren.

In deze tweedaagse ging het over de uitwerking van vijf thema’s die de gemeente de komende jaren in beleid centraal stelt (zoals eerder vastgesteld in het visiedocument van de coalitiepartijen CDA, VVD en GemeenteBelangen). Ik wil graag een compliment kwijt over deze tweedaagse. Het was een zeer goede bijeenkomst! De discussies waren constructief en volgens mij is er echt geluisterd naar alle inbreng. Er waren goede gesprekken! De voorzitter heeft de bijeenkomst zeer goed geleid, iedereen heeft de kans gehad om zich ruim tevoren goed voor te bereiden, verwachtingen over en weer zijn uitgesproken en het vervolgtraject was duidelijk. In april gaan we zien wat er met ieders inbreng is gedaan, dan worden de (mogelijk aangepaste) stukken besproken in de gemeenteraad. En ook daarvoor gelden weer verwachtingen.

We hebben allemaal onze inbreng mogen geven, maar of we die inbreng ook letterlijk terug gaan zien, dat is een tweede. Participatie is niet hetzelfde als ‘je zin krijgen’, dat kan niet een realistisch doel zijn. Doel van participatie is om plannen beter te maken en dat mensen zich serieus gehoord voelen. Het college heeft een uitgestoken hand beloofd naar de gemeenteraad rondom het visiedocument. Die ervaar ik ook zo, dank daarvoor! Wordt vervolgd!

Marianne Hutten
Fractievoorzitter In Beweging

Misschien is het logisch, misschien niet. Maar als die microfoon uit staat… dan worden pas écht interessante dingen gezegd (of misschien beter: geroepen). Ik heb het inmiddels al een paar keer zo ervaren: bij een radio-uitzending, bij verkiezingsdebatten, bij raadsvergaderingen, etc.

Zo was er een keer een verkiezingsdebat bij Hofstreek FM waar fractievoorzitters in wisselende duo’s in de studio stellingen kregen voorgelegd. Dat waren keurige gesprekken. Maar juist in de wachtruimte waar de fractievoorzitters zaten die niet aan de beurt waren, ontstonden interessante, pittige discussies. Dusdanig dat er vanuit de technische ruimte gevraagd moest worden of we wat zachter konden doen, anders kon je ons vanuit de wachtruimte in de uitzending horen …

Of bijvoorbeeld na afloop van een raadsvergadering. Volgens mij is het bij mij inmiddels standaard. Vergadering klaar en ik spring als eerste op om naar iemand toe te lopen: ‘Waarom deed je dit nou? Waar kwam dat argument opeens vandaan? Wat bedoelde je met …?’ En voilà, daar gaat de discussie meestal weer aan.

Of neem politieke bijeenkomsten. Het gemeentehuis sluit om 22.00u. Dan worden we netjes verzocht het pand weer te verlaten. Het gebeurt eigenlijk altijd dat er buiten het gemeentehuis voor de ingang vervolgens gewoon verder wordt gediscussieerd. Vaak heel interessante gesprekken! Ook weer: als de microfoon uit staat …

En waar ‘m dat in zit? Tja, als ik voor mezelf spreek, zijn dat drie redenen. Ten eerste: de sfeer van een vergadering is formeel. Je moet keurig wachten tot de voorzitter je het woord geeft. Er zijn termijnen. Discussies worden vaak gestopt vanwege de beperkte tijd. Je hebt een microfoon voor je neus. Er staan camera’s op. Dat maakt allemaal dat er bij mij geen dynamiek ontstaat. En ten tweede: stiekem ben ik toch bang dat ik iets geks zeg. Dat ik iets vraag wat ik gewoon had moeten weten als ik mijn huiswerk beter had gedaan. Dat ik iets vraag wat volgens de procedures niet zo hoort. Kortom: het moet wel kloppen wat ik zeg. Ten derde: soms gaat het me gewoon te snel. Twee weken terug is er een raadsbijeenkomst geweest die niet goed liep. Ik heb daar volgens mij alleen maar met grote ogen zitten rondkijken: wat gebeurt hier in vredesnaam?! Geen idee wat ik op dat moment kan zeggen om een zinnige bijdrage te leveren (achteraf, ook dat kan je op dat moment gewoon benoemen. Misschien wel juíst benoemen!).

Ik heb drie redenen genoemd waarom de beste discussies (zoals ik ze ervaar) buiten de formele vergaderingen om zijn. Daar zit geen reden bij dat ik stiekem iets wil bekokstoven, een dealtje wil sluiten of iets sneaky wil regelen. In Beweging staat immers voor openheid.

Kan het anders? Hoe krijg je goede discussies die voor iedereen te volgen zijn? Voor mezelf geldt meer ervaring opdoen (dan komt dat snelle schakelen vast vanzelf). In het algemeen geldt volgens mij: vaker informele settings creëren. Met microfoons. Maar die wat mij betreft daarbij best wat langer aan mogen blijven staan…

Marianne Hutten
Fractievoorzitter In Beweging

Ik krijg een Whatsappbericht met een Facebooklink: Johnys sluit! Huh?! Het besluit van de gemeente om geen ontheffing te verlenen voor een sluitingstijd tot 04.00u is volgens Johnys ‘de doodsteek’. Dat dit jammer wordt gevonden door veel jongeren en veel ouders, blijkt uit de petitie die binnen no time door honderden mensen is ondertekend, de vele reacties op social media en zelfs een initiatief voor een vreedzame demonstratie. Een reactie op social media is ook: “politiek, laat van je horen!”. Misschien was dat ook wel mijn reactie geweest toen ik nog niet in de politiek zat. En het valt vast goed als we als In Beweging nu gaan schreeuwen dat het belachelijk is en dat Johnys per direct een ontheffing gegeven moet worden. Dat hebben we niet gedaan. Ja, wij willen ook graag – zowel voor de huidige jongeren, toekomstige jongeren en voor ouders – dat je in je eigen woonplaats goed kunt uitgaan. Maar elk verhaal heeft meerdere kanten. En als politiek vinden wij dat je eerst moet luisteren naar de meerdere kanten en daarmee ook naar meerdere meningen van het verhaal. Daarna neem je een standpunt in. Luisteren naar jongeren, naar ouders, naar de uitleg van de burgemeester, de omwonenden en de uitbaters. Dat kost tijd.

Een aantal Goorse raadsleden van verschillende partijen hebben voor de kerst al samen het initiatief genomen om een bericht te versturen (Annet Rugenbrink, Apollonia Sligman, Eric Rikkert, Frank Stevens, Fred Rijkens, Herman Kalter, Mathijs Gelen en Riekele Bijleveld). Mooi dat hierin gezamenlijk wordt opgetrokken! (zelf woon ik niet meer in Goor, wel in Ambt Delden, vandaar dat mijn naam niet onder dat persbericht heeft gestaan, maar natuurlijk worden zulke berichten wel afgestemd). Dat samen optrekken gebeurt gelukkig ook nu het bericht naar buiten is gekomen dat Johnys heeft besloten te gaan sluiten. Er vinden ongelooflijk veel telefoontjes plaats, oneindig veel Whatsappberichten en mailtjes, er zijn gesprekken geweest, er staan gesprekken gepland en het beleid van sluitingstijden zal in de gemeenteraad besproken gaan worden. Niet elk Whatsappje en niet elk gesprek wordt naar buiten gebracht. Had ik daar vroeger een gevoel bij gehad van achterkamertjespolitiek? Misschien. Maar dat is het niet. Er wordt niet stiekem iets geregeld. Er wordt juist flink veel tijd gestopt om naar meerdere meningen te luisteren en informatie te verzamelen. Het is ongelooflijk jammer dat Johnys in de tussentijd heeft moeten concluderen dat ze er mee gaan stoppen.

Ik heb het al een aantal keer geroepen: ik zou graag zien dat jongeren zich meer betrokken voelen bij politiek. Dat jongeren doorkrijgen dat hun mening ertoe doet. Dat je mening er toe doet, betekent wat mij betreft niet dat je ook altijd je zin krijgt. Het betekent wel dat je je serieus genomen voelt, dat jouw mening meegaat in de afweging van een besluit. De betrokkenheid van jongeren is er bij dit onderwerp. Dat blijkt! Nu het serieus nemen van ieders mening hierover, óók die van de jongeren! In Beweging, en volgens mij meerdere raadsleden, maken zich daar hard voor!

Marianne Hutten
Fractievoorzitter In Beweging

Een bewogen jaar, dat was het! We heten niet voor niks In Beweging! We zijn binnengekomen in de gemeenteraad met 3 zetels. Veel onderwerpen zijn al voorbijgekomen: onderwerpen die al op de agenda stonden (van de begroting tot het woonplan in de Molenstraat in Delden) en onderwerpen die we zelf hebben aangekaart (van de bomen in Stokkum tot de gewijzigde verkeerssituatie in Diepenheim). Als nieuwe fractie is het een zoektocht hoe je dit oppakt. We zijn een nieuwe partij en je hebt met elkaar uit te zoeken wat je werkwijze is. In theorie kan je van alles afspreken, maar of dat in de praktijk zo gaat, merk je alleen in de praktijk zelf. Mijn ervaring tot nu toe is dat we qua aanpak goed op één lijn liggen en dat is zeer prettig werken! De energie kan zo in de inhoud worden gestopt in plaats van discussies over de manier van werken. In de basis is onze werkwijze: we zoeken steeds naar de inhoudelijke argumenten en proberen niet te klagen, maar juist te zoeken naar wat wél kan en steeds vragen we ons hardop af: praten we nu óver de mensen wie dit onderwerp aangaat of mét de mensen? Eigenlijk is het zoals de burgemeester het zelf verwoordde in haar nieuwjaarstoespraak op 5 januari in een vol gemeentehuis: “niet praten over elkaar, maar met elkaar. Niet gelijk die mening klaar hebben, maar eerst willen luisteren en onderzoeken”. Precies dat, laten we dat als basisuitgangspunt aanhouden!

Onze werkwijze zetten we door! Om dat meteen concreet te maken, start In Beweging 2023 met een zogenaamde ledenraadpleging (dit hebben we bijvoorbeeld ook gedaan bij de stemwijzer in aanloop naar de verkiezingen). Dit keer gaat de ledenraadpleging over de themanotities. Even wat toelichting…

De coalitie heeft een bondig visiedocument opgesteld (zie de website van de gemeente voor de tekst en infographic) met daarin vijf pijlers: 1) Sociaal Domein, 2) Wonen, 3) Agrarische Sector, 4) Ondernemen en 5) Duurzaamheid. Dit Visiedocument is bewust nog niet heel concreet. De coalitie wil deze pijlers namelijk verder invullen sámen met de raadsleden door van iedere fractie input te vragen. Deze uitgestoken hand wordt zeer gewaardeerd. Dit gebeurt in themanotities. Daarbij wordt als zesde thema ‘participatie’ meegenomen. De besprekingen voor de themanotities vinden medio februari plaats. We willen daarbij ook de inbreng van onze leden meenemen en starten daarom weer een ledenraadpleging. Daarbij willen we rekening houden met leden die in verschillende mate betrokken willen zijn (leden die alleen op de hoogte willen zijn tot leden die inhoudelijke inbreng willen geven aan de fractie) en rekening houden met de manier waarop leden betrokken willen zijn (van digitaal in tekst tot live in gesprek). Klinkt als veel om rekening mee te houden en daarmee ingewikkeld, maar dat hoeft niet. Hoe doen we dat dan? Leden vullen eerst een korte vragenlijst in. Leden kunnen daarbij aangeven dat ze ook in gesprek willen. De leden die in gesprek willen, worden ingedeeld in groepjes en hebben tot eind januari om bij elkaar te komen en hun inbreng te verzamelen en aan de steunfractie te geven. De steunfractie gaat vervolgens met alle inbreng aan de slag! Tot nu toe blijkt deze vorm van ledenraadpleging voor ons als steunfractie heel waardevol. Ik ben eigenlijk wel benieuwd: doen andere partijen dit ook? Of iets vergelijkbaars? Zou mooi zijn!

We hopen voor de themanotities weer op waardevolle inbreng van onze leden. Geen lid? Geen probleem! U kunt zich ook aanmelden als belangstellende of simpelweg als lezer uw inbreng aan mij laten weten via social media, mail, telefoon of whatsapp! (mariannehutten@politiekinbeweging.nl / 06-41008824). Wij gaan aan de slag met alle input. Dank alvast! Samen kunnen we ook van 2023 weer een bewogen jaar maken!

Marianne Hutten
Fractievoorzitter In Beweging

Ik ben afgelopen week geïnterviewd door PowNews. Over de tijdelijke opvang van vluchtelingen in het voormalige schoolgebouw van De Welp in Markelo. Bij het typen van dit blog heeft het nieuwsitem van PowNews 392 reacties, 302 opmerkingen (waarvan, ik schat, 95% negatief) en is het nieuwsitem 72 keer gedeeld (nieuwsitem ook zien? Kijk dan op Facebook of YouTube naar PowNed, uitzending van 15 december).

‘Maar vol is vol, toch?!’ De journalist van PowNews probeert me voor de zoveelste keer te porren en blijft de vraag maar herhalen. De journalist gaat verder: ‘En dan die mensen die hun anti-kraakwoningen moeten verlaten! Dat kan toch niet?!’. En hup, daar gaat de microfoon weer voor mijn neus. Hij kijkt me bijna smekend aan of ik áls-je-blieft nou eín-de-lijk eens iets wil zeggen waardoor ze nog een béétje sensatie-tv kunnen maken. Ze zijn hier gekomen met de titel ‘Markelo doodsbang voor asielzoekers!’. Ze moeten alleen nog de shots inplakken. Ik krijg het idee dat ze van mij alleen niet horen wat zij wíllen horen…

Aan het eind van de dag staat hun nieuwsitem online. En ja, er is meesterlijk geknipt, geplakt, uit de context gehaald en gepord bij de interviews. Maar ik zie eigenlijk niet de extreme reacties waar PowNews naar op zoek was. Natuurlijk, ik weet dat er mensen zijn die zich zorgen maken en die zorgen moeten ook serieus genomen worden. Tegelijk ben ik trots dat de geïnterviewden PowNews wel te woord staan, maar zich niet hebben laten verleiden tot extreme uitspraken!

Is er in de media eigenlijk wel échte ruimte voor nuance? Kent u Alex Datema? Hij is melkveehouder en voorzitter van BoerenNatuur. Ik stel hem graag aan u voor. Zijn verhaal haalt de media vaak niet. Naar eigen zeggen omdat hij een genuanceerde visie heeft. Dat is niet interessant genoeg. Hij vertelt daar het volgende over (ik citeer): “Ik ben afgelopen zomer wel zes of zeven keer door een televisieprogramma gebeld of ik die avond iets wilde zeggen. Ik heb soms wel een uur aan de telefoon gehangen met een redacteur om uit te leggen hoe ik naar het geheel kijk. Dan krijg ik als reactie ‘Goh meneer Datema, u ziet dat heel genuanceerd. U hoort nog van ons’. Als dat gezegd wordt, dan weet ik al een beetje wat er komt. Dan word ik niet uitgenodigd, want ik pas niet in dat plaatje van: we hebben links iemand staan en we hebben rechts iemand staan. En die zijn het niet met elkaar eens. Ik denk dat je die twee met elkaar moet verbinden. Dat is mijn verhaal.” Gelukkig heeft ArgosMedia hem wel zijn verhaal laten vertellen (het gehele interview zien? Of kijk op de site van de VPRO, Medialogica).

Ik wens iedereen mooie feestdagen! Ik zal het op facebook zetten. Zonder schreeuwerige titels. Zonder knippen. Zonder iets uit de context te halen. Zonder porrende (straat)interviews. Zonder feitelijke onjuistheden in de omschrijving. Het is alleen niet zo sensationeel, dus dat worden niet, zoals het PowNewsitem, 392 reacties of 302 opmerkingen. Maar 72x delen, dat verdient de wens voor ‘mooie feestdagen’ toch wel!?

Marianne Hutten
Fractievoorzitter In Beweging

Ik zeg het steeds: bovenaan mijn lijstje staat dat ik wil weten wie die ruim 1900 mensen zijn die op In Beweging hebben gestemd. Ik heb al vroeg de afkorting ANNA meegekregen: “Altijd Navragen Nooit Aannemen”. Dus: ga niet voor een ander invullen. Ik wil weten waarom mensen op In Beweging hebben gestemd. Vanwege ons doel om progressieve partijen te verbinden? Omdat we de manier van politiek voeren in beweging willen krijgen? Omdat ze iemand van onze verkiezingslijst kennen? Vanwege het verkiezingsprogramma? Omdat we lokaal zijn? Omdat …?

Ik verbaas me steeds dat ik afwijzende reacties krijg als ik aangeef dat ik wil weten waarom mensen op ons hebben gestemd. Waarom wil je dat weten? Wat kan je met die info? Ik snap niet waarom partijen dat niét zouden willen weten. Ik wil weten wie mijn kiezers zijn. Die kiezers hebben verwachtingen. Maken we die waar? Gaan we goed? Simpelweg vanuit de gedachte: kiezers niet alleen vinden, kiezers ook binden. Dat doe je volgens mij door de kiezer te kennen. Niet alleen tijdens verkiezingstijd, juist daaromheen!

Dan de vraag: hoe kom ik daarachter? We kunnen er een ingewikkelde enquête op loslaten met een campagne en allerlei plannen van aanpak. We kunnen ook beginnen met het stellen van één vraag. En die vraag zo vaak mogelijk op zoveel mogelijk plekken stellen. Laat ik maar beginnen vanaf deze plek met dit blog! Bij deze:

“Beste kiezer die op In Beweging heeft gestemd: wat hoop je dat In Beweging voor elkaar krijgt?”

Ik hoop natuurlijk dat veel mensen reageren via mail (mariannehutten@politiekinbeweging.nl), whatsapp (06-41008824), social media, op straat, verjaardagen, etc. Ik kijk uit naar de reacties, dank alvast!

Marianne Hutten
Fractievoorzitter In Beweging

Het ziet er zó asociaal uit! Die Tweede Kamerleden die constant op hun mobiele telefoon zitten terwijl er een vergadering bezig is! Hallo! Focus op de vergadering graag! Beetje respect voor degene die aan het woord is. Dank u!

Maar: wat doen ze eigenlijk op die telefoon? Appjes van het thuisfront beantwoorden over de schooldag van de kinderen? Bladeren door slappe tiktokfilmpjes? Voor de zoveelste keer de site van de Telegraaf doorscrollen? Dat zou asociaal zijn richting de vergadering. Maar misschien is het anders: misschien wordt er geappt met de ambtenaar over het onderwerp dat op dat moment besproken wordt? Of wordt nog even in het beleid dubbel gecheckt of de genoemde feiten in een betoog wel kloppen? Of wordt de inbreng die straks uitgesproken wordt, nog even doorgenomen? Wat mij betreft mag dat allemaal. Niks asociaals aan. Juist handig. Als de focus tegelijk ook maar op de vergadering en de spreker zelf blijft.

Volgt u wel eens de raadsvergadering in Hof van Twente – digitaal of zelfs ter plekke in het gemeentehuis? Dan ziet u bijna elk raadslid met een uitgeklapte laptop voor z’n neus zitten (in de vorige raadsperiode had iedereen een ipad gekregen, maar een laptop werd handiger gevonden blijkbaar). Misschien ziet u de drie mensen van onze partij wel erg veel op de laptop kijken én typen. Zijn we ‘asociaal’? Doen we dingen op de laptop die niet bij de vergadering horen? Nee! Wat zijn we dan wél aan het doen? Wij hebben tegen onze leden gezegd dat ze live mee mogen praten tijdens een raadsvergadering via de leden-groeps-whatsapp. Die app staat dus open op onze laptop tijdens de vergadering. Wij proberen op vragen/reacties van onze leden te antwoorden tijdens de vergadering. Dat wordt gewaardeerd bij de leden! En voor ons handig: wij kregen directe feedback op zaken. Maar zoals gezegd: als de focus tegelijk ook maar op de vergadering en de spreker van dat moment blijft. Dat heeft prioriteit! We doen ons best. Het is intensief, maar ik heb het idee dat het tot nu toe aardig lukt!

Nog wel een belangrijk ding (en dat geldt voor veel raadsleden inclusief mezelf): als je wegloopt van je laptop (schorsing, toilet, pauze), druk dan wel even op Windows + L! Altijd de laptop locken!

Marianne Hutten
Fractievoorzitter In Beweging