Drie emoticons op een rij: gerustgesteld, verbaasd en boosheid.

Na opluchting volgt de verontwaardiging

De lelieteelt vlakbij kinderopvang Beestenboel, kinderhotel ’t Hofje en basisschool Elserike gaat gelukkig niet door. Oplettende ouders herkenden de voorbereidingen voor een lelieteeltperceel en hebben aan de bel getrokken. Dat leidde tot veel onrust. Heel veel onrust. Prioriteit één was dus vooral: stop de lelieteelt daar. Er was opluchting toen vrijdagmiddag bekend werd dat de lelieteelt daar niet doorgaat.

Maar na de opluchting volgde al snel de verontwaardiging en boosheid. Hoe kan dit zo gegaan zijn?! Niemand wil lelieteelt. Of beter gezegd: intensief bespoten sierteelt. Het gaat hier om zoveel argumenten. Er gebeurt zoveel: in onze gemeente, in omliggende gemeenten, bij rechters, bij de provincie, maar hier hebben ouders aan de bel moeten trekken. Dat is toch echt de omgekeerde wereld!

Mijn bedoeling was: geef het college de kans om de unaniem aangenomen motie uit te werken om uit te zoeken hoe we lelieteelt in het omgevingsplan kunnen verbieden. Blijf het onderwerp agenderen, maar Marianne, houd je een beetje rustig. Maar hoe dit nu bij deze kinderopvang en school gegaan is, maakt me zó boos om zoveel verschillende redenen! Blijkbaar vermoeden gemeente en akkerbouwer toch gezondheidseffecten, waarom zouden ze anders een 250 meter afstand tot kinderdagverblijven opnemen in het convenant? Waarom alleen kinderdagverblijven? Wat maakt het verschil met een gezin met kinderen of met grootouders die op hun kleinkinderen passen? Waarom staat het convenant nu wel opeens online? En wat als er dan een school op 260 meter ligt? Dan wel? Waarom zegt in Lochem dat een wethouder de motie uitvoerbaar vindt om voor de zomer te laten weten hoe we lelieteelt kunnen verbieden, maar horen we hier dat er hier – na navragen, want daar heeft het college zelf geen initiatief voor genomen – blijkbaar eerst een visie nodig is voor grondgebruik? Tegen de tijd dat dat af is, hebben de lelietelers de eerste grondcontracten alweer gesloten en wordt de inkoop al besteld! Waarom wachten op Europa, Nederland en de provincie als zij én heel langzaam gaan én aangeven dat je als gemeente mag ingrijpen? Hoe durft een wethouder te beweren dat het convenant heeft gewerkt? Het convenant stelt dat ze zorgen weg wil nemen door het vastleggen van afspraken. Dat is – als ik me zachtjes uitdruk – niet helemaal gelukt. En nog veel meer vragen. De intensief bespoten sierteelt moet nu stoppen! Ingewikkelder kan ik het niet maken.

Het gaat niet om voedsel. Het is concurrerend en prijsopdrijvend voor grond die agrariërs voor andere zaken nodig hebben. Het zijn waterslurpers. Het gaat om effecten op biodiversiteit. En we hebben het hier vooral over gezondheid! In een straal van 250 meter niet bij een kinderdagverblijf spuiten, vindt iedereen logisch. Zo logisch, dat de gemeente en lelieteler dat opnemen in het convenant. De enige reden die ik daarvoor kan bedenken, is vanwege gezondheid. Dat is toch tegenstrijdig?! Intensief bespoten sierteelt moet stoppen. Nu! We mogen! We kunnen! Ik schrijf dit op maandag. Morgenavond (dinsdagavond) is de raadsvergadering. Daar ga ik voor bovenstaande mijn uiterste best doen. Misschien zou het politiek handiger zijn om dat op een andere manier te doen. Maar ik ben verontwaardigd en boos. En dan lukt het mij niet anders. Ik wens iedereen succes in deze strijd!

Marianne Hutten
Fractievoorzitter In Beweging

Politiek is veel te belangrijk om over te laten aan politici

Laatst was ik bij Politiek in de Pol in Diepenheim. Altijd interessant! Ook nu weer. Onder andere politiek verslaggever Wilco Boom was te gast. Hij haalde een bekende uitspraak aan: “Politiek is veel te belangrijk om over te laten aan politici”. En zo is het! Goed nieuws: Den Haag vindt dat ook.

Op 1 januari 2025 is namelijk de wet ‘Versterking participatie op decentraal niveau’ ingegaan. Een hele mond vol, maar het komt er op neer dat Den Haag wil dat inwoners meer betrokken zijn bij beleid. Zowel op niveau van de overheid, provincie als de gemeente. En dan niet alleen betrokkenheid bij de voorbereiding van beleid, maar ook bij de uitvoering én de evaluatie. Want, zo valt te lezen op de site van de overheid: participatie hoort bij een sterke en levendige democratie. In Beweging staat daar natuurlijk helemaal achter en we zijn dan ook blij met deze wet. Het wordt zelfs nóg beter! Deze wet bevat namelijk ook het uitdaagrecht. Waar in onze gemeente de term ‘right to challenge’ wel eens voorzichtig is genoemd als mogelijkheid, is dat nu dus wettelijk vastgelegd! Voor wie het niet kent: met het uitdaagrecht kunnen inwoners de gemeente laten weten dat ze de uitvoering van een taak van de gemeente willen overnemen, omdat ze denken die taak beter of efficiënter te kunnen uitvoeren. Denk bijvoorbeeld aan beheer of onderhoud van een speeltuin, park of buurthuis. Het vergroot de betrokkenheid van mensen met hun leefomgeving en onderling. Wist u dat u dit uitdaagrecht heeft sinds 1 januari? Wie zullen in Hof van Twente als eerste gebruik gaan maken van dit recht?

De nieuwe wet bepaalt dat gemeenten voor 31 december 2026 een participatieverordening moeten hebben waarin je de regels van participatie in jouw gemeente afspreekt. Nu hebben wij al sinds april 2022 een zogenaamde Verordening Inspraak en Participatie. Daarin staat opgenomen dat deze elke twee jaar gemonitord en geëvalueerd moet worden. PvdA vroeg afgelopen raadsvergadering naar de stand van zaken. We zijn immers al drie jaar verder sinds de verordening is ingegaan. De burgemeester heeft toegezegd dit jaar (ergens tweede helft van het jaar) met een nieuwe participatieverordening naar de raad te komen waarin de nieuwe wet is verwerkt. We kijken er naar uit!

Een mooi onderwerp voor participatie die nu speelt, is de aanbesteding voor het WMO-vervoer. Volgend jaar gaat de aanbesteding beginnen. De gemeente denkt gelukkig ruim tevoren al goed na wat we daarmee willen en kunnen met daarbij als belangrijk onderdeel om de ideeën, kennis en ervaringen van gebruikers op te halen. Dat sluit goed aan bij de insteek van de overheid: de overheid wil met de nieuwe wet dat inwoners invloed kunnen uitoefenen op beslissingen die hun aangaan vanuit de overtuiging dat ideeën, kennis en ervaringen (die laatste vul ik zelf maar even aan) van inwoners ervoor kunnen zorgen dat besluiten van de overheid beter aansluiten bij de behoeften van inwoners. Ik zou zeggen: maak er gebruik van, deel uw ideeën, kennis en ervaringen! En een stap verder kan nu dus ook: we kijken uit naar het eerste initiatief van inwoners dat gebruik zal maken van het uitdaagrecht! Weet dat het kan!

Marianne Hutten
Fractievoorzitter In Beweging

Foto: Erik Vos – CC BY-NC-ND 2.0

Durven dromen

Recent ben ik bij meerdere interessante avonden geweest. Zo is de gemeenteraad bijgepraat door de stadsbank over schuldenproblematiek en afgelopen week was ook de bijeenkomst voor iedereen in Hof van Twente die mee wil praten over het opstellen van de lokale inclusie agenda. Bij beide onderwerpen ben ik met een dubbel gevoel naar huis gegaan. Aan de ene kant: wat gebeurt er veel en wat een betrokken mensen! Aan de andere kant: wat is er nog een wereld te winnen! Ik bedoel het niet negatief in de zin dat er niks gebeurt en dat er niet hard gewerkt zou worden. Ik bedoel het wel in de zin dat er nog veel onderdelen zijn waar we nog niet bewust van zijn.

De directeur van de stadsbank vertelde over iemand die aangaf zich dusdanig geholpen te voelen door de stadsbank dat diegene weer durfde te dromen. Meerderen bij de avond over lokale inclusie vertelden hoeveel energie er elke dag gaat zitten in hun beperking. Mogelijk energiegemis door de beperking zelf wat je dwingt tot het maken van keuzes voor die dag, maar ook de energie die het vraagt om voorzieningen te regelen, papierwerk te doen, dingen uit te zoeken en zich daarbij soms ook een zeur te voelen terwijl je eigenlijk alleen maar voor jezelf opkomt om zo zelfstandig mogelijk te leven, eigen regie te houden. Iets wat voor veel mensen vanzelfsprekend is. Dat kost ze allemaal energie! Dan kom ik terug bij de stadsbank. Het durven dromen waar de stadsbank het over had, het gevoel dat je vooruit gaat, ook al is het doel misschien nog ver weg, maar er is een punt waar je op kunt richten. Het gevoel dat je perspectief hebt. Dat geeft juist energie! Wat kunnen wij daar aan bijdragen?

Het streven van de gemeente is dat iedereen mee doet. Dat iedereen mee mág doen, mee kán doen en zich daar ook voor uitgenodigd voelt. Dat is een goed streven en daar is nog veel werk in te doen! Ik zeg niet dat het makkelijk is. Sterker nog: het is een pittige en vooral oneindige klus. Er zullen altijd voorbeelden blijven oppoppen waar nog niet eerder aan gedacht is. Dat kan meestal opgelost worden met maatwerk. Onze oproep is om die voorbeelden bij de eerstvolgende mogelijkheid op te nemen in beleid. Dan voelen mensen zich geen maatwerk. Dan voelen ze zich iemand waar aan is gedacht. Ook dat geeft energie.

De onderwerpen waar ik dit blog mee begon zijn breed, maar de overlap is groot, zoals energie, het gevoel dat jouw inbreng gewaardeerd wordt, zelfregie en vooral: het gevoel van perspectief en durven dromen. De gemeente kan niet alles tegelijk aanpakken. Het is mooi dat de brede, lokale inclusie agenda er komt. Nog mooier is dat nu al gezegd is dat de verwachting is dat er al snel weer een aangepaste versie komt en daarna weer. Niet omdat de lokale inclusie agenda niet goed zou zijn, wel omdat er continu geleerd wordt van de praktijk. Blijf dus vooral van u laten horen! Wij als politieke partij kunnen ook niet alles tegelijk aanpakken. Daarom is goed om focus te hebben. Mijn focus binnen dit onderwerp is eerst mobiliteit. En elke ‘maatwerksituatie’ telt. Wie weet gaat het (ooit) wel over jou…

Marianne Hutten
Fractievoorzitter In Beweging

Motie en Emotie scheelt maar één letter

Het is inmiddels twee weken geleden, maar ik wil toch nog terugkomen op afgelopen raadsvergadering waarin de moties over lelieteelt werden besproken. PvdA, SP, D66 en In Beweging hebben ruim tevoren aangekondigd dat we met een motie zouden komen over een verbod op sierteelt. Onze motie is geschreven vanuit het gezondheidsbelang, gericht op de omgevingsvisie en gaat over intensief bespoten sierteelt. We hebben de andere partijen gevraagd om een reactie. Stilte. We hebben deze partijen ook nagebeld. Stilte. Vanuit de wethouder: stilte.

Uit het niks rolde een paar uur voor de raadsvergadering een motie van CDA, Gemeente Belangen en VVD in onze mailboxen. De motie is geschreven vanuit boerenbelang, gericht op het omgevingsplan en gaat alleen over lelieteelt. Een onverwachte motie!

In de raadsvergadering hebben we voorgesteld om beide moties in elkaar te schuiven. Dan hebben we het over gezondheidsbelang, boerenbelang, omgevingsvisie én omgevingsplan. Dat leek ons een goede combinatie. Maar nee, gezondheid mocht van CDA, VVD en Gemeente Belangen niet genoemd worden. Ze wilden vooral dat juridisch uitgezocht wordt of lelieteelt verboden kan worden. Hier hadden we natuurlijk een kleine déjà-vu, want goh, waar vroegen wij een half jaar geleden ook alweer om met een motie die door CDA, VVD en Gemeente Belangen werd weggestemd? Juist, wij vroegen om precies hetzelfde: zoek juridisch uit of het verboden kan worden. Inmiddels ligt dat antwoord er al, er is een handleiding waarin onderbouwd staat hoe dat moet, dus wij snappen niet waarom deze motie nodig is. Maar laten we het positief bekijken: er is met deze motie hardop uitgesproken dat de hele gemeenteraad een verbod wil op lelieteelt. Dat is een hele stap. Dat is een mooi resultaat!

Maar toch. Er is een onderscheid tussen resultaat en proces. Bij mij blijft er een knagend gevoel hangen over het proces: wat is hier nou gebeurd? Waar komt deze shift vandaan? En vooral: waarom heeft niemand van CDA, VVD, Gemeente Belangen of de wethouder, letterlijk nie-mand, de telefoon gepakt om het gesprek aan te gaan? Om argumenten uit te wisselen. Om te zoeken naar overeenkomsten waar we ons zorgen over maken. Waar waren ze bang voor? Regie te verliezen? Ik heb geen idee. Het gevoel dat blijft hangen: ik voel me beledigd. Alsof wij niet bereid zijn om te luisteren naar de ander, terwijl luisteren, open staan voor andere meningen en kijken of dat onze eigen standpunten doet veranderen, een kernwaarde is bij In Beweging. Blijkbaar is dit politiek? Blijkbaar werkt het zo? Mijn reflex is: daar pas ik voor, daar doe ik niet aan mee. Ik blijf wél de telefoon pakken en blijf het gesprek opzoeken. Maar tegelijk denk ik ook in resultaat: er is nu uitgesproken dat de gehele gemeenteraad een verbod wil op lelieteelt. En daar gaat het toch om? Ik vind het maar lastig. Een bekende uitspraak bewijst zich dus maar weer eens: motie en emotie, het scheelt maar één letter… Ik heb ieder geval nog wat gesprekken aan te gaan om bovenstaande vragen aan CDA, VVD, Gemeente Belangen en de wethouder te stellen…

Marianne Hutten
Fractievoorzitter In Beweging

Blog door mij of door chatGPT?

Vorige week heeft de gemeenteraad een training chatGPT gehad. Het was een goede, praktische training hoe je als raadslid chatGPT optimaal kunt benutten. Het is indrukwekkend wat chatGPT, als je op de juiste manier relevante input geeft, supersnel voor je kan maken. Van nieuwsartikelen tot facebookberichten tot verkiezingsprogramma’s en na ja, eigenlijk is alles mogelijk. En dan beperk ik me voor dit blog alleen nog maar tot tekstmogelijkheden.

VVD-raadslid Antoine Mordjaneh kwam niet alleen met praktische vragen naar de training, maar stelde ook kritische vragen over chatGPT. Daar was ik heel blij mee! Het is natuurlijk allemaal fantastisch dat computers dit nu kunnen, maar moeten we dat ook willen? Nog even los gezien van de energievraag (elk simpel tekstverzoek is al een led-lampje van 10 Watt die een minuut aan staat). Vragen die Antoine Mordjaneh stelde, waren bijvoorbeeld: hoe weten we hoe slim onze kinderen zijn als ze straks alleen met AI-programma’s nog iets kunnen maken? Wat als er één dag geen internet is? Kunnen we dan nog wel iets zelf? Kan een mens de snelheid van wat computers voor ons maken nog wel verwerken? Waar is het menselijke straks nog? Wat mij betreft allemaal belangrijke vragen die je elkaar moet blijven stellen!

Ik heb zelf ook een paar zorgen rondom chatGPT. Mediawijsheid is een belangrijk onderwerp op school. Ik ben van de generatie die is opgevoed met de vraag: ‘is de bron wel betrouwbaar? Let daar en daar op’. Mijn zoontje wordt opgevoed met de vraag: ‘is wat ik lees en zie wel echt?’ Alleen komt daar nog niet achteraan waar hij dan op kan letten. Dat wordt lastiger en lastiger. Ik maak me ook zorgen om sociale contacten. ChatGPT is altijd aardig. In het echte leven is niet iedereen zo aardig. Als je gewend bent dat chatGPT jou altijd begrijpt en gelijk geeft, ga je dat onbewust ook in het echte leven verwachten. Wat niet realistisch is. Wat zijn daar de gevolgen van?

En dan een praktische zorg: informatie-obesitas. Het is zó makkelijk om teksten te laten maken. Maar er is ook nog een ontvanger die het moet lezen en verwerken. Dus ik kan best aan chatGPT vragen ‘geef mij 10 kritische vragen waar de wethouder van gaat zweten voor onderwerp X’ of ‘maak een analyse in tabelvorm van het verschil tussen versie 1 en versie 2 van document Y’, maar moet je dat ook willen? Ja, de ontvanger kan de ontvangen vragen en analyse weer in chatGPT stoppen, maar dan blijven we dus eigenlijk naar elkaar heen en weer stuiteren met informatie. Schieten we daar iets mee op? Dan houden we elkaar flink bezig. Dat kost tijd. Maar chatGPT zou toch juist toch tijd moeten besparen? Maar als chatGPT dingen maakt die ik anders niet zou hebben gemaakt, is dat dus niet zo.

Sinds mijn studententijd heb ik al de vraag: we vinden allemaal dingen uit om efficiënter te worden. Mooi! Dan hebben we tijd over om benen op tafel te doen en rustig na te denken. Toch? Maar nee, die tijd gaan we vullen met nog veel meer dingen. Dus het wordt uiteindelijk alleen maar meer, meer, meer, voller, voller, voller en een overload aan prikkels. ChatGPT is voor mij vooralsnog een fantastisch en indrukwekkend hulpmiddel, maar laten we ook kritisch met elkaar het gesprek aan blijven gaan over chatGPT en simpelweg het gesprek met elkaar niet vergeten. Want tja, het is niet voor niets een cliché: bellen gaat nog altijd sneller…

Tot slot nog een vraag aan u: wie denkt u dat dit blog heeft gemaakt? ChatGPT of ikzelf?

Marianne Hutten
Fractievoorzitter In Beweging

Een inkijkje

Zeven politieke partijen, 25 raadsleden, 3 wethouder, 1 burgemeester. Wat doen ze? Wat mogen ze? Of zou u zelf wel eens op de stoel van het raadslid willen zitten? Misschien wilt u wel meedoen aan de cursus Politiek Actief die de gemeente organiseert voor alle inwoners.

In maart 2026 mag er weer gestemd gaan worden, dan zijn de gemeenteraadsverkiezingen. Dat klinkt ver weg, maar de partijen beginnen zich langzaamaan al voor te bereiden. Heeft u altijd al meer willen weten over hoe onze gemeenteraad werkt? U leest er via de media van alles over, maar hoe gaat het dan? Hoe werkt dat dan? Ik ben erg blij dat de gemeente de cursus Politiek Actief aanbiedt voor inwoners. De cursus start 24 februari en bestaat uit vijf maandagavonden. Er komen allerlei onderwerpen aan bod: van hoe het gemeentebestuur werkt tot debatteren en van speeddaten met raadsleden tot een uitleg hoe dat nou zit met de financiën.

Ik zou dus zeggen: benieuwd hoe het zit? Of misschien zelfs interesse om politiek actief te worden? Als steunfractielid (dan ben je meedenker met de raadsleden van een bepaalde partij) of zelfs als raadslid? Ik zou zeggen: grijp de kans en meld je aan! De cursus is ook nog eens gratis. Op de website van de gemeente vindt u meer informatie en kunt u zich aanmelden. Kijk op https://www.hofvantwente.nl/actueel/cursus-politiek-actief/.

Aanmelden kan tot 10 februari. Het zou toch mooi zijn als zich zoveel mensen aanmelden dat wij als gemeenteraad moeten vragen om een tweede ronde… Daar hoop ik dan weer op! Tot in de raadzaal of bij de speeddate!

Marianne Hutten
Fractievoorzitter In Beweging

Het nieuwe jaar in

Het nieuwe jaar is begonnen! Nieuwe kansen, nieuwe uitdagingen en ook vast weer onverwachte ontwikkelingen! De eerste overleggen zitten er alweer op richting de eerste raadsvergadering van dit jaar op 21 januari. Er spelen meer dan genoeg zaken waar we ons druk om maken! Laat ik een paar onderwerpen noemen.

Zo is er natuurlijk het vervolg op de zorgen rondom de effecten van gewasbeschermingsmiddelen en dan met name bij de lelieteelt. Gaan we als gemeente de instrumenten inzetten die we hebben? Ook ABZ is een belangrijke. Ze produceren meer dan mag, zowel in Markelo als elders in het land. Vervolgens dienen ze een aanvraag in voor uitbreiding, terwijl wij als gemeenteraad met het visiedocument aan het begin van deze raadsperiode juist unaniem hebben gezegd dat we ABZ uit Markelo willen hebben. Hoe matchen we dat? En wat kunnen we doen om, zoals Ellen Nauta op 7 januari in haar nieuwjaarsspeech in een vol gemeentehuis vertelde, weerbaar te zijn? Hoe zuinig te zijn op de democratie? Wat mij betreft is transparantie daar een onderdeel van. In Beweging is
bijvoorbeeld voorstander om de technische beraden openbaar te houden, behalve als er vertrouwelijke zaken besproken moeten worden. Dan komen er ook nog verkiezingen aan. In maart 2026 zijn de nieuwe gemeenteraadsverkiezingen. Dat klinkt ver weg, maar de voorbereidingen gaan al beginnen. Hoe gaan we de verkiezingen in? En natuurlijk de omgevingsvisie. Het concept was vorig jaar af. Hoe gaat de versie eruit zien die we in de gemeenteraad gaan bespreken? Welke dilemma’s laat de omgevingsvisie naar voren komen? Een ander belangrijk onderwerp: het ‘financiële ravijnjaar’. Door keuzes in Den Haag hebben alle gemeenten minder geld. En dat betekent: ook Hof van Twente moet financiële keuzes gaan maken. Welke keuzes gaan dat worden?

Allemaal grote onderwerpen. Maar we moeten ook blijven opletten als er hamerstukken langskomen. Komende raadsvergadering staat bijvoorbeeld de ‘Verordening Jeugdhulp 2025 en Verordening maatschappelijke ondersteuning 2025’ als hamerstuk op de agenda. Bij hamerstukken denk ik al gauw: mooi, aftikken en door. Maar soms, zoals in dit geval, willen we er toch echt met de hele gemeenteraad over hebben. Er is namelijk een VN-Verdrag Handicap. Uit dit VN-verdrag Handicap komen verplichtingen voort, zoals de verplichting om het VN-Verdrag Handicap mee te nemen bij het maken en uitvoeren van beleid en regelgeving. Als wij het VN-Verdrag vergelijken met de voorliggende verordening matcht dat nog niet helemaal. En dat zou wel moeten. We willen immers allemaal, ook deze gemeente, een inclusieve samenleving waar iedereen gelijk behandeld wordt en gelijke kansen krijgt. Daarom willen wij eerst antwoord op de vraag of deze verordening die rechten uit het VN-Verdrag Handicap wel waarborgt. Kortom: we moeten blijven opletten met elkaar.

Mijn oproep voor 2025 is: laten we niet alleen met elkaar opletten, maar ook óp elkaar letten. Dan kan het nog wel eens een heel mooi jaar worden!

Marianne Hutten
Fractievoorzitter In Beweging

Wat zie jij?

Het was me het jaar wel weer… Ik weet niet of het ook voor u geldt, maar ik kan wel een rustmomentje gebruiken. Het is weer een jaar geweest met veel onderwerpen waar we ons met In Beweging druk om hebben gemaakt. Van het aanpassen van beleid voor startersleningen voor koophuizen tot toegankelijkheid in de kernen, van het betrekken van scholen bij politiek tot focus bij het minimabeleid op een waardevol leven, van gewasbeschermingsmiddelen tot het belang van terugkoppeling naar de mensen over wie het gaat. En nog veel meer.

Ik had verwacht dat we de laatste raadsvergadering van het jaar zouden gebruiken om het uitgebreid over de omgevingsvisie te gaan hebben. Maar dat is niet zo. De omgevingsvisie is uitgesteld (daar blijkt meer tijd voor nodig) en er blijken zo vlak voor het einde van het jaar nog heel veel andere agendapunten besproken te moeten worden. Er staat dus nog een bomvolle agenda voor ons klaar. Daarna is het even kerstvakantie. Om daarna weer opgeladen en met frisse moed aan de slag te gaan.

Mijn eerste blog van dit jaar ben ik begonnen met de oproep: pas op de voor de bubbel. Blijf vragen stellen. Blijf verder kijken dan je eigen omgeving. Ik vind dat belangrijk én moeilijk. Vorige week bij de dialoogavond in Dieka over gewasbeschermingsmiddelen was Ron Methorst te gast. Hij is lector aan de Aeres Hogeschool in Dronten. De boodschap van zijn presentatie was: je kan naar hetzelfde kijken, maar iets anders zien. Blijf dus vragen: wat zie jij?

Met die gedachte ga ik het jaar afsluiten en het nieuwe jaar in. Ik denk dat het stellen van die vraag tot hele interessante inzichten kan leiden. Ik wens u mooie feestdagen!

Marianne Hutten
Fractievoorzitter In Beweging

Advertentie met informatie over de dialoogavond van 9 december 2024

In aanloop naar… deel 2

In mijn vorige blog beschreef ik het al: ik ben druk bezig met de voorbereidingen van de dialoogavond van maandagavond 9 december in Dieka over intensieve teelten en gewasbeschermingsmiddelen. Aanleiding om deze avond te organiseren is de toenemende lelieteelt in Hof van Twente. Ik wist niet, toen we de datum prikten, dat het onderwerp zó actueel is. Vorige week nog in het NOS-journaal en in de Tweede Kamer een debat.

Bij de begrotingsvergadering begin november kaartte het CDA in hun inbreng aan hoe het buitengebied verandert. Het CDA zei hierover het volgende: “Door het afschaffen van de mestderogatie komen veel boeren in de problemen. Hierdoor gaan veel boeren stoppen met het houden van dieren en kiezen voor akkerbouw. De landelijke beëindigingsregeling van de landelijke overheid stimuleert dit en hierdoor verandert het buitengebied. Grasland en maisland verdwijnen en er komen andere gewassen. Dit zorgt voor onrust. Het is belangrijk dat zowel boeren als omwonenden met elkaar in gesprek blijven. Oog hebben voor elkaars problemen en samen zoeken naar oplossingen. Ook dat is actief noaberschap”.

In de begrotingsvergadering is niet de kans geweest om hier goed over door te praten. Dat komt hopelijk nog in een andere raadsvergadering. Wat ons betreft is de dialoogavond bedoeld voor waar het CDA over heeft gesproken: oog hebben voor elkaars problemen. Welke zorgen en problemen zijn dat? Wij hebben vanuit meerdere invalshoeken expertise gevraagd om op 9 december aanwezig te zijn. Doel van de avond is dus geen debat. Doel van de avond is wel het gesprek. Luisteren naar elkaar en leren van elkaar. Doel is niet om aan het einde van de avond conclusies te trekken. Doel is om naar huis te gaan met extra inzichten.

We hebben mensen en organisaties gevraagd voor de volgende vijf vragen: waarom kiezen voor lelies? Wat zijn de effecten? Wat weet de wetenschap? Wat kan een gemeente? En tot slot: zijn er alternatieven? Als ik mensen uitnodig, merk ik hoe gevoelig het onderwerp is. Mensen geven aan dat ze het spannend vinden om zich hardop uit te spreken. Dat geldt zowel voor degene die lelies heeft als degene die zich zorgen maakt door die lelies. Het is jammer om dit te constateren. Aan de telefoon (via mail of live gesprekken) heb ik namelijk heel interessante, goede en leerzame gesprekken en ik gun juist iedereen dat hun invalshoek gehoord wordt. We doen in ieder geval ons best om op de dialoogavond respect te hebben voor ieders verhaal!

De dialoogavond is in handen van Hans Verbeek en begint om 19:30 uur in Dieka in Markelo. De avond wordt georganiseerd door PvdA, SP, D66 en In Beweging. Bij zijn? Vooraf graag even aanmelden via mariannehutten@hofvantwente.nl. We hopen op een leerzame, respectvolle en betrokken avond!

Marianne Hutten
Fractievoorzitter In Beweging

Kijk op onze Landbouw pagina voor uitgebreidere informatie en achtergronden.

Mensen rondom een tafel met allerlei gewassen in het midden.

In aanloop naar …

Ik zit volop in de voorbereiding van de dialoogavond over intensieve teelten op maandagavond 9 december in Dieka in Markelo. De intensieve teelten, waar ook lelieteelt onder valt, neemt jaarlijks toe in Hof van Twente. PvdA, SP, D66 en In Beweging organiseren samen deze avond. Pfoei, er gaat veel tijd zitten in de voorbereiding! Met het gesprek dat ik voer, leer ik meer en groeit het besef hoe ingewikkeld het dossier is. Tegelijk motiveert dat besef ook juist om het goede gesprek te voeren met elkaar over dit onderwerp. Hopelijk gaat de dialoogavond hier op een goede manier aan bijdragen!

Waarom zeg ik dat het een ingewikkeld dossier is? Nou, neem alleen al het onderwerp van de avond. Wij hebben gekozen om dat ‘intensieve teelten’ te noemen. Dan gaat het dus niet alleen om lelieteelt, maar ook om bijvoorbeeld aardappels en uien. Of nog anders gezegd: het gaat niet zozeer om het gewas zelf, maar om de middelen die worden gebruikt voor een optimale opbrengst van deze gewassen. De media pikt er vooral de lelieteelt uit. Dat is prima, maar de organiserende partijen vinden dat je de ogen niet moet sluiten dat ook voedselgewassen bespoten worden. Resultaat is dat het onderwerp van de dialoogavond ‘intensieve teelten’ wordt genoemd, maar met focus op de
lelieteelt.

Ondertussen heb ik in voorgaande alinea ook meteen een tweede dilemma aangekaart: hoe noem je zo neutraal mogelijk de middelen die op de gewassen worden gespoten? Noemen we het gewasbeschermingsmiddelen? Of bestrijdingsmiddelen? Of pesticiden? Of nog een andere term? Doel van de avond is om zo objectief mogelijk kennis op tafel te krijgen door met elkaar in gesprek te gaan. Maar alleen al door deze woordkeuze lijk je al een standpunt in te nemen. Vooralsnog kiezen we ervoor om het woord te gebruiken dat provincie en gemeente ook hanteren: gewasbeschermingsmiddelen.

En nu heb ik het alleen nog maar gehad over het onderwerp en de woordkeuze. Maar er zijn nog veel meer vragen: Hoe zorg je dat iedereen vertegenwoordigd is? Hoe is de setting? Hoe doen we het programma? En vooral: hoe zorgen we ervoor dat we met elkaar respectvol het gesprek aan gaan? Dat de bereidheid er is om naar elkaar te luisteren. Inmiddels hebben we een diverse lijst van mensen en organisaties die aanwezig zullen zijn op 9 december. Ook interesse? Iedereen is welkom, maar vooraf even aanmelden via mariannehutten@hofvantwente.nl. Op naar een leerzame en betrokken avond!

Marianne Hutten
Fractievoorzitter In Beweging