Ik ga blij de feestdagen in! Vorige week woensdag sloten we als raad het jaar 2025 af met een goede bijeenkomst over polarisatie. GemeenteBelangen had een tijdje geleden dit onderwerp aangekaart in de raadsvergadering. Alle partijen gaven aan het daar met elkaar verder over te willen hebben. Met als vraag: wat is onze invloed en rol als raad rondom polarisatie? Het is goed om ons daar bewust van te zijn en wellicht nog belangrijker rondom de campagnetijd die eraan zit te komen richting de gemeenteraadsverkiezingen van maart volgend jaar. Het verzoek voor het gesprek over polarisatie is snel opgepakt en afgelopen woensdag was iedereen welkom: niet alleen raadsleden, maar bijvoorbeeld ook inwoners, kandidaat raadsleden, campagneleiders en lokale media.
Het werd een interessante, zinvolle avond! Nieuwe inzichten, goede gesprekken en handvatten. Ik associeerde polarisatie vooral met ’tegenover elkaar staan’, met iets negatiefs, maar er zijn nogal wat gradaties. Polarisatie is eigenlijk gewoon verschillende standpunten hebben. Niks mis mee als je respectvol argumenten uitwisselt. Sterker nog: het zou gek zijn als wij een gemeenteraad van 25 mensen zijn die allemaal precies hetzelfde vinden. Polarisatie wordt pas kwalijk als je niet meer wilt luisteren naar de ander omdat ‘die partij minder zetels heeft’ of omdat ‘je van het andere kamp bent’. Het is zorgelijk dat onderzoek laat zien dat steeds meer mensen denken ‘die politici zijn slechte mensen met slechte ideeën’ in plaats van ‘die politici zijn goede mensen, maar ze hebben een andere mening hoe de gemeente beter te maken’. En ja, het zijn vast open deuren, maar toch: het gesprek aangaan, luisteren, erkennen, terugkoppelen, de mens zien… We zouden het vaker kunnen doen.
John Bijl van het Periklesinstituut was de hoofdspreker. Hij schrijft al jaren columns als ‘mystery burger’ over het verloop van raadsvergaderingen door het hele land. Hij gaf een hoopvol voorbeeld van een gemeente waarin een flinke discussie was over het al dan niet sluiten van een zwembad. Er was een volle tribune inclusief spandoeken. Twee dames voor hem hadden ook zo’n spandoek. Zij wilden het zwembad behouden. De gemeenteraad besloot anders. Bij het oprollen van het spandoek hoorde hij het gesprek tussen de twee dames. Hij hoorde de ene dame een mooie uitspraak doen tegen de andere dame. Ze zei: ‘ik ben het er niet mee eens, maar ik snap het wel’. Ik laat die zin bezinken. Als we dat nou eens met elkaar zouden kunnen bereiken… begrip voor elkaar… en dat begint bij iedereen zelf. En waar ik af en toe een moedeloos gevoel krijg door het beeld (volgens mij vooral met name door de media) alsof we alleen nog maar in wij-zij kunnen denken, geeft deze boodschap me goede moed. We zijn er zelf bij!
Ik wens iedereen mooie feestdagen en een begripvol 2026!
Marianne Hutten,
Fractievoorzitter In Beweging