Trots ging ik na de begrotingsvergadering naar huis. Wauw, wat zijn we met goede resultaten naar huis gegaan! Een begroting die is goedgekeurd natuurlijk én een aantal moties die zijn aangenomen waar we hard aan gewerkt hebben, zoals kaders voor de klankbordgroep inclusiviteit en een plan van aanpak voor de toegankelijkheid van het gemeentehuis. Waar ik het meest trots op ben: de aangenomen motie “WSM-normstaffel”.
Precies een jaar geleden bij de begrotingsvergadering probeerden de partijen PvdA, SP, D66 en In Beweging deze motie er ook al als gezamenlijke partijen er doorheen te krijgen, maar toen was het niet gelukt. Er is vervolgens een jaar besteed aan onderzoek naar de achterliggende cijfers waar iedereen het over eens was. Het CDA heeft constructief geholpen met uitzoeken. En dat resulteerde ook nog eens in steun voor de motie. Daarmee hadden we een meerderheid! Blij en trots dus! Maar opeens bedacht ik me: weinig mensen hebben enig idee waar dit over gaat: WSM-normstaffel. Veel letters, veel abacadabra. Wat moet die kreet inhouden? Kort gezegd komt het erop neer: wij vinden het niet eerlijk dat datgene die meer verdient, netto minder overhoudt doordat diegene door zijn/haar hogere inkomen van minder voorzieningen gebruik mag maken. Daarom zeggen wij: bouw het langzaam af. Niet abrupt afkappen, maar in stappen. Dat is toch eerlijker? Dat gaat nu dus geregeld worden!
Leuk, die uitleg. Maar ik was ook weer even wakker geschud: laten we het weer eens andersom draaien. Dat mensen míj iets gaan uitleggen: hoogste tijd om weer eens bij de uitgang van de supermarkt te gaan staan. Daar spreek ik altijd weer mensen compleet buiten mijn bubbel; daar komen mensen die niet naar een informatie-avond komen. En ja, het voelt wat ongemakkelijk om mensen aan te spreken, maar ook dit keer waren de reacties weer zeer interessant! Ik ben dit keer naar Delden geweest. “Goedemorgen, mag ik u wat vragen? Ik zit in de gemeenteraad. En ik was gewoon benieuwd: wat vindt u van de gemeente?”. En dan begint het: “Nou, …” en dan soms kort, dan soms lang. Altijd interessant! Ook dit keer weer. Opvallend vaak werd me dit keer verteld over het tweerichtingsverkeer in de Langestraat. Gevaarlijk, vol, druk. Maar ook over het aanvragen van paspoorten. Dat is waar ook; dat is voor inwoners één van de meest voorkomende reden waar je de gemeente voor nodig hebt! Ik probeer niet mijn mening te geven, geen verwachtingen te scheppen, maar wel door te vragen. Ik heb deze ochtend weer van alles geleerd; ook onderwerpen die aansluiten op waar wij ons voor inzetten, dus dat is mooi! En wat ook mooi is, was één van de opmerkingen van iemand waarmee ik wat langer in gesprek raakte. Hij zei: ‘Weet je wat ik in ieder geval goed vind van de gemeente?’ Hij glimlachte en vervolgde: “dat jullie hier bij de uitgang van de supermarkt gaan staan om te vragen wat wij inwoners vinden”. Ik zal dat zeker blijven doen en wie weet spreek ik u daar ook nog eens spontaan!
Marianne Hutten,
Fractievoorzitter, In Beweging