Dat was ‘m dan. Onze eerste raadsvergadering. Een bijzondere, want het was een extra raadsvergadering. Aangevraagd door PvdA en D’66 (aan beide dank!). Helaas konden wij het als In Beweging nog niet zelf aanvragen omdat wij op dat moment nog niet officieel waren geïnstalleerd. De reden voor deze raadsvergadering was heel simpel: laten we met z’n allen de verkiezingsuitslag bespreken (in plaats van partij per partij met elkaar). Wat heeft de kiezer wat ons betreft duidelijk gemaakt met zijn/haar stemgedrag? Het was nu een beetje ‘mosterd na de maaltijd’ (maar eerder kon het dus niet). De partijen CDA, VVD en GemeenteBelangen hebben immers al aangegeven met elkaar de coalitie te willen vormen. Daarom was ons voorstel in de vergadering: zullen we nu alvast afspreken dat we bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen informeel met alle nieuwe raadsleden bij elkaar gaan zitten – meteen de zaterdag ná de verkiezingen? Een aantal andere gemeenten doen dit al. Niet iedereen was het daar over eens. Wel is er een soort intentie uitgesproken en zullen wij hier ruim voor de volgende verkiezingen op terugkomen om dit alsnog met elkaar af te spreken. Wij denken dat het goed is om te doen voor kiezer én de nieuwe raadsleden.
Naast het gesprek over het aantal zetels per partij en wat dat duidelijk maakt, is meermalen het lage opkomstpercentage van 56,6% (het laagste percentage sinds de gemeente Hof van Twente bestaat!) genoemd. Wat zegt dat? Wat kunnen we hiermee? Interesseert de mensen de politiek niet? Zijn ze teleurgesteld? Hebben ze geen idee op wie/welke partij te stemmen? Welke reden dan ook, ik wil daarmee aan de slag! Ik hoop dat ‘frisse politiek’ daarbij kan helpen. Een term die – zoals ik inmiddels heb gemerkt – bij sommige mensen oproept dat de politiek nu ‘onfris’ zou zijn. Dat heb ik niet gezegd en nooit zo bedoeld. We wonen in een mooie Hof van Twente, een gemeente waar we trots op mogen zijn. Een gemeente die ik nóg mooier wil maken en waar ik nóg trotser op wil zijn! En daar heb ik de inbreng van zoveel mogelijk kiezers voor nodig. Zoals eerder aangegeven in mijn blog over het bezoek aan de kapster: er zijn zóveel mensen die interessante en relevante meningen en ideeën hebben, maar: dat niet realiseren of dat niet laten weten omdat ze denken dat hun mening niet gevraagd wordt of omdat voor hun de drempel hoog is om die mening te laten weten? Zo zonde! Want, zoals iemand tegen me zei: bescheiden mensen hebben ook een mening!
Elk raadslid heeft een mooi, dik boek gekregen over het raadslidmaatschap. Daarin komt een interessant stuk terug hoe je je zelf als raadslid ziet: als doorgeefluik van meningen van de kiezer of als vertegenwoordiger? Ik ben daarin veranderd. Vroeger dacht ik meer als vertegenwoordiger: ik heb niet voor niks voor Pietje of Jantje gekozen, laat hun nu namens mij het werk maar doen! Nu denk ik toch meer als doorgeefluik: het vraagt meer, maar het levert zoveel meer op als je samen aan de gemeente werkt waar je zelf woont! Als je je medeverantwoordelijk voelt, het idee hebt dat jouw inbreng als inwoner ertoe doet. Participatie (laten we het deelnemen of inwonersbetrokkenheid noemen) is niet voor niets een erg groot onderdeel van de Omgevingswet die er aan zit te komen. Ik kijk nu al uit naar de bespreking van ons participatiebeleid in de gemeenteraad. En ondertussen? Vooral doen en leren – van en met elkaar!
Marianne Hutten
Fractievoorzitter In Beweging